Historia IO: Olimpijski debiut w Seulu

Tenis stołowy pierwszy raz znalazł się w programie igrzysk olimpijskich w Seulu w 1988 roku. Debiut wypadł bardzo udanie co podkreślał także prezydent MKOL – Juan Antonio Samaranch.

Prymat przy stołach wiedli skośnoocy Azjaci. W grze pojedynczej mężczyzn, faworyzowanych Chińczyków zdominowali gospodarze – Koreańczycy, zajmując dwa czołowe miejsca. Ówczesny mistrz Świata – Jiang Jialiang (Chiny) musiał się zadowolić piątym miejscem, co było sporym zaskoczeniem. Chińczyków zabrakło w półfinałach, a to już sensacja. Brązowy medal wywalczył reprezentant Szwecji, Erik Lindh zwyciężając w pojedynku o trzecią lokatę przeżywającego drugą młodość węgierskiego weterana Tibora Klampara.

Wśród kobiet wszystkie medale w singlu zdobyły Chinki.

Zatem pierwsze złote medale przypadły w udziale 20-latkom, do tego leworęcznym. Turniej w Seulu zdominowali gospodarze, którzy wywalczyli cztery medale oraz reprezentanci Chin (pięć medali). Tak więc z puli dwunastu medali tylko trzy powędrowały dla Europy (dwa Jugosławia i jeden Szwecja).

Największą sensacją IO było zwycięstwo Tibora Klampara nad Chińczykiem Chen Longcanem 3:2

Wyniki finałów:

gra pojedyncza:

kobiety:
Chen Jing – Li Huifen 3:2

mężczyźni:
Yoo Nam Kyu – Kim Ki Taek 3:1

gra podwójna:

kobiety:
Yang Young Ja/Hyun Jung Hwa – Jiao Zhimin/Chen Jing 2:1

mężczyźni:
Wei Quingguang/Chen Longcan – Zoran Primorac/IIija Lupulescu 2:1.

Piotr Ciszak